Hubble Telescope
LHC CERN
De theorie over het ontstaan van het Heelal brengt twee grote gebieden van wetenschap samen: Astronomie en Deeltjesfysica.
Mens en Heelal hebben iets met elkaar. Het Heelal fascineert en het nodigt uit na te denken over hoe groot het is, welke rol wij als mens spelen en vooral hoe het is ontstaan. Het Heelal is onze bron. Sterrenkunde is één van de oudste wetenschappen op aarde. Vele culturen hebben dit ontwikkeld zoals de Chinezen, Egyptenaren, Grieken, Maya’s en Inca’s. Voor veel oude culturen is deze kennis-cultus een bron van religie. Voor velen is de sterrenhemel gewoon magisch fascinerend.
Ons beeld van het Heelal is overigens relatief jong en heeft, in de tijd gezien, een aantal grote wijzigingen ondergaan. In de oudheid was de aarde plat. In de middeleeuwen was de aarde het centrum. Daarna werd de zon het centrum (Galilei rond 1500). En tot vroeg in de twintigste eeuw was het Heelal statisch en oneindig. Pas in 1927 werd de theorie ontwikkeld van een Big Bang waarmee het heelal is ontstaan door Lemaître (ironisch genoeg een rooms-katholiek priester en wetenschapper).
Deze lezing gaat over het ontstaan van het Heelal. Algemeen bekend is dat het een Big Bang was waarmee het allemaal begon. Maar wat was er voor die Big Bang? En wat liet die Big Bang ontstaan … wat was de trigger? Het antwoord brengt twee grote wetenschappen bij elkaar: astronomie (wetenschap over het allergrootste) en de deeltjesfysica (wetenschap van het allerkleinste). Het eerste gedeelte van de lezing gaat over de inhoud van ons heelal: de zon, sterren en sterrenstelsels in alle vormen en maten en hoe deze ontstaan en vergaan. Het tweede gedeelte behandelt de bouwblokken van de deeltjesfysica die de basis vormen voor de ontstaan-theorie van het Heelal.
In deze lezing beperk ik me tot uit te leggen wat er gebeurt en wat de grote lijnen zijn zonder te vervallen in complexe vergelijkingen of formules. Het Heelal zal u uitdagen de grenzen te verkennen van uw voorstellingsvermogen. Het is een heerlijk onderwerp om de hersenen even filosofisch te masseren.